W dawnych czasach koncerty rockowe miały opinię niebezpiecznych. Mowa tu o latach 80-tych, kiedy punki biły się najpierw z hipisami a potem ze skinami. To znaczy na kilku imprezach byłem i żadnych bójek nie widziałem, ale w powszechnej ocenie taki na przykład Jarocin wcale nie miał lepszej opinii niż owsiakowy Woodstock u dzisiejszego ministra spraw wewnętrznych.
O takich właśnie historiach mówiła piosenka dzisiejszego przywódcy partyjnego p. P. Kukiza. Małe wyjaśnienie – „kujawiak” oznacza zbiorowe kopanie leżącego.
Z czasem koncerty stawały się coraz bardziej cywilizowane, a pałeczkę przejęli kibole. Przypomnę tu pewne zdarzenie, o którym już raz kiedyś pisałem w jednym z komentarzy.
Wracałem sobie do domu pociągiem z jednego z ostatnich Jarocinów. W tym samym wagonie podróżowali kibice jakiejś drużyny. Mieli dojechać na główny dworzec miasta docelowego. Jak się okazało na dworcu zgromadzono spore siły policji, by nie dopuścić do bójek z miejscowymi. Miejscowi wpadli jednak na pomysł, jak ominąć policję. Kilka przystanków wcześniej, gdy pociąg się zatrzymał, poleciały kamienie. Akurat szyba w moim przedziale została cała, ale trochę strachu było. Inni pasażerowie jednoznacznie komentowali zachowania agresywnych młodych ludzi, nie znajdując dla nich zrozumienia.
Od tamtego zdarzenia minęło sporo lat. A przez cały ten czas wszelkiego rodzaju ustawki, pobicia, glanowania czy bójki, były bezwzględnie nieakceptowane społecznie. Do tego tygodnia. Od kilku dni mamy oficjalne zrozumienie potrzeby kujawiaków.
