Dziennikarze i komentatorzy kojarzeni z prawicą jednogłośnie i radośnie skomentowali wynik tegorocznych wyborów w USA: Zwycięstwo p. D. Trumpa określono jako klęskę środowisk lewicowo-liberalnych. Niektórzy wprost pisali o upadku lewactwa. Rzeczywiście partia demokratyczna wyłoniła dość ponurą postać p. H. Clinton, ale ma się ona nijak do lewicowości. Ujawnione mejle, gdzie jawi się jako ręczniczka wielkich korporacji, umieszczają ją raczej w obszarze neoliberalizmu. Zostawmy jednak przegraną i zobaczmy kim jest zwycięzca, z którego prawica jest tak dumna.
Podatki
Choć szacunki co do wielkości majątku p. D. Trumpa nie są zgodne, to uważany jest za miliardera. Od 18 lat jego firmy nie płacą podatków. Nawiasem mówiąc wiele to mówi o dzisiejszym prawie w USA, które jest niezwykle przyjazne dla bogatych ludzi, skoro osiągając milionowe zyski nie muszą się martwić o podatki.
Lojalność partyjna
Sześć razy zmieniał barwy partyjne. To o jedną zmianę więcej od p. R. Czarneckiego. Trzeba się nieźle starać, żeby osiągnąć taki wynik.
Sprawy obyczajowe
Sam się przechwalał, jak łatwo wychodzi mu molestowanie kobiet. „Taśmy prawdy” nie chciały inaczej.
Stosunek do korupcji
Hm… za rękę nikt go nie złapał, ale dziwnym trafem dostawał od władz Nowego Jorku co rusz jakąś wielką ulgę podatkową lub prawo pierwokupu przejmowanych budynków. Ale może oddajmy głos jego wspomnieniom, to być może łatwiej nam będzie zrozumieć na czym polegał talent naszego biznesmena: Po przeprowadzce na Manhattan zacząłem odwiedzać Le Club, najmodniejszy lokal miasta. Chodzili tam ludzie bardzo zamożni i najpiękniejsze kobiety świata. Widywałem bogatych 75-latków prowadzających się z trzema szwedzkimi blondynami naraz. (…) Kiedyś w Studio 54 patrzyłem, jak siedem supermodelek pieprzy się pośrodku sali z siedmioma różnymi facetami. Pośrodku sali!
Etyka w biznesie
Prowadzenie interesów p. D. Trumpa opierało się o mechanizm wydmuszki. Zakładał spółki aukcyjne, które finansowały jego poczynania. Kiedy prace dobiegały końca, spółka ogłaszała bankructwo. Akcjonariusze zostawali z pustą kieszenią, a nasz biznesmen z nowym hotelem. Nieudolna próba powtórzenia tego modelu biznesowego u nas nazywała się Amber Gold.
Na miejscu jakiegoś uczciwego prawicowca, wcale bym się nie cieszył, że taki to człowiek staje się swoistym symbolem prawicowości która pokonuje lewactwo. Ale może właśnie tacy są ludzie prawicy: nie płacą podatków, molestują seksualnie kobiety, dorabiają się na publicznym majątku i transferują pieniądze z kieszeni zwykłych ludzi do swoich kieszeni. OK, to był żart. Na prawicy na pewno też da się znaleźć przyzwoite osoby: przeciwieństwa p. D. Trumpa :)
* * *
Żeby nie wyszło, że nie rozróżniam belki w oku od źdźbła, to przypominam sobie, że nadzieją francuskiej lewicy był niedaleko od p. D. Trumpa leżący DSK. Niestety.
